Τρίτη 10 Οκτωβρίου 2023

Let's go to Marathon !

As most of you surely know,Marathon is the area where the historical battle took place 

between Greeks and Persians, in 490 B.C.


There lies the small town of Marathon with the famous Marathon Tomb,  the burial mound for the Athenians lost in the battle.

http://marathontennisclub.gr/?page_id=128

The Marathon race is based on the legend from which it gained its name: Pheidippides, a messenger in Ancient Greece, ran from the Battle of Marathon to Athens to announce the Greeks' victory over the Persians.


The Athens Classic (authentic) Marathon is an annual marathon road race held in Athens, Greece, normally in early November. The race attracted 43.000 competitors in 2015 of which 16.000 were for the 42km course, both numbers being an all time record for the event. The rest of the runners competed in the concurrent 5 and 10km road races and the racewalking contest.


But, what you might not know, is that there is a Marathon Lake 
and the famous Marathon Dam!

This is were we drove to, last week and I thought you might be interested in getting to know this place.
We had not been to the Marathon Dam for many many years!!!
Last time we were there, it was about 25 years ago when our children were little and we used to spend our summer holidays close to the small town of Marathon.
We left the town of Marathon behind us, and drove up the mountains
until we reached the Dam.
The Marathon Damwas constructed  at the confluence of the torrents Charadrοs and Varnavas, creating a huge reservoir of water,  the Marathon Lake.
The construction of the arched dam began in 1926 and finished in 1929. It was built by U.S. company ULEN (which maintained by contract, the ownership of the water supply company of Athens until 1974).
Almost 2,000 people were employed. They were granted free accommodation and food to live in the area, throughout the period of the works.
For the completion of the project a long tunnel of about 13.5 Km was constructed, through which water was transported from Marathon to the city of Athens.  A marble tower was also built controlling, with special valves,  the flow of the water  into the tunnel.

The dam was entirely covered with white marble from the Mount Penteli, the same Pentelic marble which was used in ancient times for the Parthenon on the Acropolis.

This makes the Marathon Dam unique and famous all over the world!

Before the construction of the dam was finished, a small ancient style temple was erected by the same workers at the base and just behind the massive walls of the dam.

   


It is a copy of the temple built by the Athenians in Delphi after their victory at the Battle of Marathon.   Thus, the ‘modern’ temple symbolizes the victory of modern Athenians in their fight with water scarcity.


We enjoyed an iced coffee, or "café frappé", as we call it in Greece,

 

at the Fragma Café-Restaurant
(Fragma meaning Dam in Greek)
enjoying the splendid view over the Dam, 
the lake 
and the hills around it.
Then we walked over the dam, taking photos 
and looking at the seagulls
and the big fish in the lake.
You can see how the passage way is very narrow. Just one car can cross on the single lane, while the cars on the opposite side of the Dam have to wait for the green traffic light allowing them to cross.
 
On our way back, we stopped to take some photos of a funny 'windmill'  style country house
and to cut some yellow "stathouria", 
as we call the  common "curry plant" or Helichrysum Italicum.
they can last for years in a vase without any water.
 
We had a lovely day and enjoyed the good weather and the beautiful colours of the countryside.  
 I would have loved to see some lavender fields and feel as if I were in Provence in southern France, but...we are in Greece and a sight like this
is not usual!
This is why I am so pleased when I find a beautiful napkin to use for my decoupage!!!
Napkin relief decoupage, with acrylics and patinas.
 
You may read more on the history of Marathon and look at some beautiful pictures here:
L'Atelier de Marie-Anne

Δευτέρα 9 Οκτωβρίου 2023

Ο Ραμνούντας και η Νέμεσις

Η ιστορία αυτή έχει να κάνει σε ένα βαθμό με την απονομή δικαιοσύνης. Και είναι αρκετά παλιά. Κρατάει δε από τη Μάχη του Μαραθώνα. Είναι μια ιστορία για μια δίκαιη τιμωρία και τον Ραμνούντα, μια λιγότερο γνωστή αρχαία πόλη της ανατολικής Αττικής
 
Εκείνη την ημέρα δεν πήγαινα να επισκεφθώ κάποιον αρχαιολογικό χώρο. Δεν έκανα μια περιηγητική εκδρομή. Ψάχναμε με τον φίλο μου ερημική παραλία να βουτήξουμε. Ο δυνατός νοτιάς του Σαρωνικού δεν μας άφησε να ρίξουμε το φουσκωτό και εμείς επιμέναμε να πέσουμε στο νερό. Η Ανατολική Αττική δε ήταν σχετικά ήσυχη: η θάλασσα παρέμενε κάπως ήρεμη και μια χλωμή ανοιξιάτικη λιακάδα ζέσταινε τους λόφους με τα πεύκα.
Διασχίσαμε τις ερημιές του Μαραθώνα και ακολουθήσαμε ένα χωματόδρομο, στην απέναντι πλαγιά της αρχαίας πόλης. Αγριελιές και πουρνάρια κατηφόριζαν σαν ποτάμια τις ρεματιές και στο βάθος ο νότιος Ευβοϊκός απλωνόταν σαν γαλανό φίδι στο στενό. Οι απέναντι ακτές της Εύβοιας έφεγγαν μελανές και σκόρπιοι καπνοί από τα χωριά των Στύρων ανέβαιναν θυμιατίζοντας τον σταχτή ουρανό. Ήταν ένα γλυκό, λίγο μελαγχολικό Σάββατο…


Η ακτή που ψάχναμε ήταν ωραία αλλά ακατάλληλη για βουτιά, είχε μια μικρή γραφικότητα με ένα άσπρο ξωκλήσι και ένα μικρό ρέμα με λυγαριές και καλάμια δίπλα στα βότσαλα.  Ανηφοροίσαμε προς τα πίσω και σταματήσαμε ψηλά να χαζέψουμε τη θέα και να φάμε κάνα μπισκότο.  Διαλέξαμε δε το καλύτερο σημείο: ένα πετραδερό έξαρμα ακριβώς απέναντι από τον αρχαίο Ραμνούντα! Θαυμάσια θέα!
Στην αρχαιότητα ο Ραμνούς ήταν μια σημαντική για τους Αθηναίους πόλη γιατί μπορούσαν να ελέγχουν από εδώ τη ναυσιπλοϊα του Ευβοϊκού. Η πόλη όμως ήταν διάσημη για ένα άλλο λόγο. Για το σπουδαίο ιερό της Θέμιδος και της Νέμεσης.  Ήταν μάλιστα το μεγαλύτερο γνωστό ιερό της Νεμέσεως στην αρχαία Ελλάδα…
Ο αρχαιολογικός χώρος του Ραμνούντα, καταλαμβάνει έναν λόφο ύψους 30 μέτρων που βρίσκεται πολύ κοντά στη θάλασσα ανάμεσα σε δύο όρμους.

Ως γνωστόν η Θέμις ήταν θεά της δικαιοσύνης και η Νέμεσις θεά της εκδίκησης, της «δίκαιης τιμωρίας». Το ιερό τους δε ήταν τόσο πλούσιο που το 440 π.Χ. λειτουργούσε ως τοπική τράπεζα.
Μασούλιζα ένα cookie και σκεφτόμουν τον ναό αυτό, χτισμένον εδώ, πάνω σε αυτούς τους λιόφυτους λόφους αντικριστά στην περίκλειστη θάλασσα της Στερεάς Ελλάδας. Ένας ναός της εκδίκησης… Έβλεπα τα χαλάσματά του.

Εδώ, σε αυτό το ναό υπήρχε και ένα μεγάλο λαμπρό άγαλμα της Νέμεσης. Ο Παυσανίας μάλιστα μας διέσωσε και την ιστορία του. Όταν οι Πέρσες αποβιβάστηκαν στον Μαραθώνα πριν την γνωστή τοις πάσι μάχη, ήταν  απόλυτα βέβαιοι για τη νίκη τους. Ήταν τόσο βέβαιοι ώστε μετέφεραν μαζί τους ένα θηριώδη όγκο από μάρμαρο της Πάρου (το πιο εκλεκτό της εποχής γαρ…) ώστε μετά τη νίκη τους να έφτιαχναν με αυτό το μάρμαρο ένα περήφανο τρόπαιο- μνημείο. Τι αλαζόνες θεέ μου… Στην αρχαιότητα όμως οι αλαζόνες εισέπρατταν πάντα τιμωρία. Και τιμωρός τους ήταν φυσικά η Νέμεσις που τους χτύπαγε αλύπητα σαν χταπόδια. Όπερ και εγένετο και στον γειτονικό Μαραθώνα με την γνωστή έκβαση της μάχης. Οι αλαζόνες εισβολείς έφυγαν κακήν κακώς και μεταξύ άλλων άφησαν το πελώριο μαρμάρινο όγκο στην αμμουδιά της ανατολικής Αττικής.
Με το μάρμαρο αυτό οι κάτοικοι του Ραμνούντα και οι σύμμαχοι τους Αθηναίοι έφτιαξαν το άγαλμα της Νέμεσης που κοσμούσε τον διάσημο ναό του Ραμνούντα. Ο Παυσανίας μάλιστα έγραψε πως το άγαλμα φιλοτέχνησε ο πασίγνωστος Φειδίας.  Όμως ο οδηγός του, όταν επισκέφθηκε τον Ραμνούντα του τα είπε λάθος. Το άγαλμα της Νέμεσης στον Ραμνούντα ήταν έργο του γλύπτη Αγοράκριτου, ο οποίος ήταν ένας από τους λιγότερο γνωστούς μαθητές του μεγάλου Φειδία.
Θυμήθηκα την ιστορία εκείνο το πρωί: ήταν μάλιστα ό,τι μόνο θυμόμουν από τον Ραμνούντα αυτή η ιστορία. Τα τείχη της πόλης έλαμπαν ανάμεσα στα πουρνάρια και τους μυρωδάτους σκίνους, οι καλοπελεκημένοι γωνιόλιθοι έστεκαν σιωπηλοί, ενδιαιτήματα για σαύρες και σκαθάρια πλέον και όχι κραταιή άμυνα της Αθηναϊκής Δημοκρατίας.
Μπήκαμε στο αμάξι συζητώντας για αλαζόνες και για δικαιοσύνη, τινάζοντας χώμα και ρίγανη από τα σκονισμένα μας μποτάκια.
Κρίμα που η Νέμεσις δεν λατρεύεται πλέον… Θα είχε υποθέτω μυριάδες πιστούς…

Που βρίσκομαι?
Ο αρχαίος Ραμνούς βρίσκεται λίγο ανατολικότερα του Μαραθώνα στην ανατολική Αττική. Θα φτάσετε εδώ οδικώς, μέσω Ραφήνας – Νέας Μάκρης. Λίγο πριν το χωριό του Μαραθώνα ακολουθείτε τον δρόμο  προς Αγία Μαρίνα και λίγο αργότερα στρίβετε αριστερά (βόρεια). Υπάρχουν πολλές πινακίδες και θα σας οδηγήσουν εύκολα στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου.

Αναπαράσταση της ανατολικής όψης του ναού της Νεμέσεως του 5ου αι. π.Χ.
κατά τον John Peter Gandy Deering.

Ο ναός κατασκευάστηκε γύρω στο 430 π.Χ.
Δίπλα του ήταν ένας ακόμα ναός της Νέμεσης και της Θέμιδας.

Η Νέμεσις ονομαζόταν, επίσης, Ραμνουσία,
εξαιτίας ενός αγάλματος και ενός ναού της στον Ραμνούντα,

Στον Ραμνούντα βρίσκονται δυο ιερά αφιερωμένα στη Νέμεση ένα μεγάλο και ένα μικρό.

mixanitouxronou.gr
the greek traveller.com

Πύργος Τροπαίου Μαραθώνος

Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι στην περιοχή του Τροπαίου δεν φαίνεται κανένας πύργος εκ πρώτης όψεως. Απλώς εκεί κοντά υπάρχουν τα ακαθόριστα κατάλοιπα ενός οικοδομήματος για το οποίο υπάρχουν συγκεκριμένες πληροφορίες ότι ήταν μεσαιωνικός πύργος.

Η σχέση του πύργου με το τρόπαιο έχει ενδιαφέρον.

Τοποθεσία και Στρατηγική Σημασία

Το Τρόπαιο της Νίκης της Μάχης του Μαραθώνος (490 π.Χ.) βρίσκεται νοτιοανατολικά από τον Μαραθώνα, στον Σχινιά, στη θέση Μεσοσπορίτισσα. Το σημείο είναι σε άλλο σημείο από τον Τύμβο των Μαραθωνομάχων. Στο σημείο που είναι το Τρόπαιο, κοντά στο Μέγα Έλος, πιστεύεται ότι ήταν το επίκεντρο της μάχης και ότι εκεί σκοτώθηκαν οι περισσότεροι Πέρσες. Στον αρχαιολογικό χώρο υπάρχει και μια μικρή εκκλησία, η Παναγιά η Μεσοσπορίτισσα, που γιορτάζει στις 21 Νοεμβρίου (στη μέση της εποχής της σποράς).

Ιστορία

Το τρόπαιο στήθηκε πολύ μετά τη μάχη, το 460 π.Χ. Αυτό που βλέπουμε σήμερα στη Μεσοσπορίτισσα δεν είναι το πραγματικό Τρόπαιο. Τα κομμάτια της στήλης του αυθεντικού Τροπαίου βρίσκονται στο μουσείο του Μαραθώνα. Στην αρχική του μορφή πρέπει να υπήρχε και ένα άγαλμα στην κορυφή. Δεν γνωρίζουμε τι άγαλμα, ίσως της Νίκης.
Αυτός που ανακάλυψε το τρόπαιο ήταν ο Eugene Vanderpool, επικεφαλής της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών της Αθήνας. Το ανακάλυψε στον τοίχο του μεσαιωνικού πύργου! Ήδη από τον 19ο αιώνα, διάφοροι περιηγητές και αρχαιολόγοι είχαν παρατηρήσει ότι ο μεσαιωνικός πύργος σε αυτή τη θέση είχε εντοιχισμένα αρχαίους κίονες και κιονόκρανα.
Το 1965, ο Vanderpool πήρε άδεια από την Ελληνική Αρχαιολογική Εταιρεία και αποσυναρμολόγησε τον πύργο για να βγάλει τα αρχαία μέλη. Στη συνέχεια ταύτισε τα ευρήματά του με το Τρόπαιο.
Έτσι από τον πύργο δεν έμεινε σχεδόν τίποτα, αν και όπως φαίνεται από τις φωτογραφίες πριν την αρχαιολογική επέμβαση ήταν ήδη γκρεμισμένος.
Ο πύργος ήταν βυζαντινός. Χρονολογείται από τον 11ο ή τον 12ο αιώνα, με βάση τα ευρήματα κατά την ανασκαφή που έγινε πριν τη διάλυσή του. Τον 15ο αιώνα ήταν ήδη κατεστραμμένος.

Δομικά, Αρχιτεκτονικά, Οχυρωματικά Στοιχεία

O πύργος είχε παραλληλόγραμμη κάτοψη με μήκος 5,82 μέτρα και πλάτος 4,48 μέτρα. Οι τοίχοι ήταν κατασκευασμένοι σε μεγάλο βαθμό από αρχαία μέλη. Παλιότεροι περιηγητές ανέφεραν μεγαλύτερο ύψος του πύργου και περιγράφουν περισσότερα αρχαία κομμάτια που δεν βρέθηκαν.
Εσωτερικά ο πύργος χωριζόταν σε δύο ισομεγέθεις χώρους. Τα θεμέλιά του φτάνουν σε βάθος μεγαλύτερο από δύο μέτρα. Προφανώς επειδή το μέρος είναι βάλτος.

Πηγές

  • Εντοπισμός και φωτογραφίες από τον κ. Ιωάννη Δέδε
  • Eugene Vanderpool, “A Monument to the Battle of Marathon”, American School of Classical Studies at Athens, Hesperia, Vol. 35, No. 2 (Apr. - Jun., 1966), pp. 93-106









kastra.eu

Σχετικά:

Let's go to Marathon !

As most of you surely know, Marathon is the area where the historical battle took place  ...